Pàgina principal  |  Contacte  

Correu electrònic:

Contrasenya:

Inscriviu-vos ara!

Heu oblidat la vostra contrasenya?

AMISTADES SIN FRONTERAS
 
Novetats
  Afegeix-te ara
  Plafó de missatges 
  Galeria d’imatges 
 Arxius i documents 
 Enquestes i Tests 
  Llistat de Participants
  
  
  
 BIENVENIDOS AL GRUPO AMISTADES SIN FRONTERAS 
 GIFS EN GENERAL 
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
 
 
  Eines
 
General: ::: Elegia lamentable
Triar un altre plafó de missatges
Tema anterior  Tema següent
Resposta  Missatge 1 de 2 del tema 
De: ◘ Sire ◘  (Missatge original) Enviat: 28/03/2017 19:27

espera_title.jpg picture by gloriosa_album

 

 

 

espera_bar.jpg picture by gloriosa_album

Elegia Lamentable

 

 

Desde este mismo instante seremos dos extraños

por estos pocos días, quién sabe cuántos años...

yo seré en tu recuerdo como un libro prohibido

uno de esos que nadie confiesa haber leído.

Y así mañana, al vernos en la calle, al ocaso,

tu bajarás los ojos y apretarás el paso,

y yo, discretamente, me cambiaré de acera,

o encenderé un cigarro, como si no te viera...


II


Seremos dos extraños desde este mismo instante

y pasarán los meses, y tendrás otro amante:

y como eres bonita, sentimental y fiel,

quizás, andando el tiempo, te casarás con él.

Y ya, más que un esposo será como un amigo,

aunque nunca le cuentes que has soñado conmigo,

y aunque, tras tu sonrisa, de mujer satisfecha,

se te empañen los ojos, al llegar una fecha.


III


Acaso, cuando llueva, recordarás un día

en que estuvimos juntos y en que también llovía.

Y quizás nunca más te pongas aquel traje

de terciopelo verde, con adornos de encaje.

O harás un gesto mío, tal vez sin darte cuenta,

cuando dobles tu almohada con mano soñolienta.

Y domingo a domingo, cuando vayas a misa,

de tu casa a la iglesia, perderás tu sonrisa.


IV


¿Qué más puedo decirte? Serás la esposa honesta

que abanica al marido cuando ronca la siesta:

tras fregar los platos y destender las camas,

te pasarás las noches sacando crucigramas...

Y así, años y años, hasta que, finalmente,

te morirás un día, como toda la gente.

Y voces que aún no existen sollozarán tu nombre,

y cerrarán tus ojos los hijos de otro hombre.


V


No me importa quién pase después por un sendero,

si me queda el orgullo de haber sido el primero.

Y el vaso que embriagara mi ilusión o mi hastío,

aunque esté en otra mano, seguirá siendo mío.

Por eso puedes irte, mi pobre soñadora,

pues si el reloj se para, no detiene la hora,

y tú serás la misma de las noches aquellas,

aunque cierres los ojos por no ver las estrellas...


 

 

 

espera_bullet.jpg picture by gloriosa_album



Primer  Anterior  2 a 2 de 2  Següent   Darrer  
Resposta  Missatge 2 de 2 del tema 
De: Ruben1919 Enviat: 18/06/2017 13:29
Gracias ....hermosa !



Resultado de imagen para Feliz fin de semana ...frase e imagen


 
©2025 - Gabitos - Tots els drets reservats