Pàgina principal  |  Contacte  

Correu electrònic:

Contrasenya:

Inscriviu-vos ara!

Heu oblidat la vostra contrasenya?

Amigos de Gabito
Per molts anys, NadiaDiscipulos !                                                                                           Per molts anys, DamitaBr !                                                                                           Per molts anys, JULY120425 !                                                                                           Per molts anys, Elza Branco dos Reis !                                                                                           Per molts anys, fantasia2 !                                                                                           Per molts anys, *Marya* !
 
Novetats
  Afegeix-te ara
  Plafó de missatges 
  Galeria d’imatges 
 Arxius i documents 
 Enquestes i Tests 
  Llistat de Participants
 ▬ღ▬ღ▬ღ▬ღ▬ღ▬ღ▬ღ 
 "Reglamento del Grupo" 
 " General " 
 " Poemas " 
 "Administración" 
 " Comparte Ayuda " 
 Sugerencias ,Quejas , Comentarios 
 ▬ღ▬ღ▬ღ▬ღ▬ღ▬ღ▬ღ 
 ►► Paneles todo PSP 
 Tutoriales aprendizaje 
 ►► Materiales 
 ►► Todo para Fondos 
 ▬ღ▬ღ▬ღ▬ღ▬ღ▬ღ▬ღ 
 Ofrecimientos y entregas 
 " Buzones " 
 Comunidades Amigas 
 Responder Mensajes 
 ▬ღ▬ღ▬ღ▬ღ▬ღ▬ღ▬ღ 
 
 
  Eines
 
General: *** Una tarde hace mucho tiempo ha ***
Triar un altre plafó de missatges
Tema anterior  Tema següent
Resposta  Missatge 1 de 1 del tema 
De: Casimiro López Cano  (Missatge original) Enviat: 20/01/2015 14:18






Una tarde, hace mucho tiempo, conecté mi ordenador; me armé de valor y me puse alas para volar; y deseaba subir muy alto, visitar una estrella que fuera errante, como lo hace el viento simún, para atravezar el desierto de mi vida, y buscar entre sus inhóspitas regiones esa flor que como el Crisól del Herrero Mayor, se forja a fuerza de golpes, la fé, esperanza, amor y dolor, siempre compañero inseparable del peregrino que quiere llegar a un punto donde espera encontrar el oasis salvador de sus codiciados sueños. Después de interminables jornadas, atravecé campos yermos donde no se cria ninguna flor, tundras heladas sin ningún calor; Surqué  mares en singladuras sin fin, anhelando una ensenada para descansar y encontrar reparadoras fuerzas. Seguir así buscando mis sueños de amor. Una tarde, mucho tiempo ha, agotado de peregrinar, andar, volar y bogar, arribé a una tranquila playa de delicadas arenas blancas. Encontré en sus límpidas aguas, entre arenas de oro, una sirena que me invitó a descansar sobre las dunas de mis sueños, ofreciéndome paz, silencio, candor belleza del alma, cariño y mucho amor. Unidos en un Todo, por fín, encontré mi tesoro....mi flor -forjada en crisol a golpes de yunque- Modelada y cuidada por el Todo Hacedor para en mi destino poder contemplar la tan preciada emoción. Que hoy yace en mi regazo al calor del amor. Autor: Casimiro López Cano


Primer  Anterior  Sense resposta  Següent   Darrer  

 
©2025 - Gabitos - Tots els drets reservats