Pàgina principal  |  Contacte  

Correu electrònic:

Contrasenya:

Inscriviu-vos ara!

Heu oblidat la vostra contrasenya?

Creaciones_Gabito
 
Novetats
  Afegeix-te ara
  Plafó de missatges 
  Galeria d’imatges 
 Arxius i documents 
 Enquestes i Tests 
  Llistat de Participants
 General 
 ENTREGA PREMIOS ASISTENCIA DIARIA 
 ❥❥¸.•`*´´¨ ASISTENCIA DIARIA¸.•`*´´¨❥❥¸ 
 OFRECIMIENTO Y PETICIONES FIRMAS 
 ESPACIO DISEÑO Y FIRMAS UTOPIA 
 ALEJANDRO FERNANDEZ VIDEOS 
 SECRETOS DE LA ABUELA] 
 POEMAS CANELA 
 REFLEXIONES 
 ✿*¨ ¨*✿ RETOS DE LA SEMANA ✿*¨ ¨*✿ 
 TODO SOBRE EL (PSP 7) Tubes imagenes etc 
 ALEJANDRO FERNANDEZ VIDEOSº*º*º 
 Recetas y secretos de la Abuela 
 DISEÑADORA SOLITA 
 Diseñadora 
 
 
  Eines
 
General: MI PADRE NO FUE MINISTRO
Triar un altre plafó de missatges
Tema anterior  Tema següent
Resposta  Missatge 1 de 3 del tema 
De: SILA4141  (Missatge original) Enviat: 05/03/2016 19:09
MI PADRE NO FUE MINISTRO
 

Mi padre fue un hombre bueno.Naturalmente fue muchas más cosas además de inteligente pero yo me voy a quedar con esa faceta suya:La bondad.Y no es que el amor de hija mayor de siete hermanos me haya puesto una venda en los ojos,no.Mi padre,creyente,fue un santo que no llegará nunca a los altares pero que muchos de los que le conocimos bien sabemos de sus heroicidades y virtudes siempre calladas.
Iba adecir que carecía de astucia pero no.La conocía,sabía de élla sólo que no q...
uiso utilizarla y,siendo yo muy joven se lo eché en cara total para acabar siendo yo igual que él lo cual, a fin de cuentas,me enorgullece.
Recuerdo que cuando murió,se le hizo el funeral como cristiano que era y al salir el féretro de la Seo-catedral y antes de llegar a la puerta,una mujer mayor,viejita,y desconocida para mí,rompió el respetuoso silencio para decir a voz en grito:ESO SÍ QUE ERA UN SANTO!.
Claro,eso no tiene valor alguno y menos en el mundo de hoy en el que se bueno es sinónimo de tonto y ya con serlo te aseguras el NO TRIUNFO en un mundo de embaucadores.
Cosas como el grito de esa señora sólo me pueden emocionar a mí que las valoro porque me remueven la tripa.Por sangre.
Y todo a venido a colación porque son muchas las veces que lloro mi falta de astucia y casi que reniego de ser en el fondo demasiado ingénua aunque mi fachada engañe.
No tengo astucia,no sé manejarme en ese mundo.Nunca supe.Soy ingénua tirando a lo que el citado mundo llama boba o idiota.Lo soy,de verdad.Y no lo digo yo.Me lo han repetido hasta la saciedad desde mi más cercano entorno.Y eso me hace sufrir de tal manera que hoy,ya veis que un poco tarde,he decidido hacerle frente a mi congoja.
Soy ingénua,Y...?
No domino la astucia? Y...?
No me suelo entender con los astutos.Y...?
Mi padre no fue un triunfador.
Yo no he triunfado.
Y...?
La única deducción posible para vivir en paz es asumir que uno es a veces medio tonto.Y asumirlo de verdad significa no intentar cambiar un ápice para estar a la altura de.
DE?
Sí.De quién sea.Y llevar esta decisión a rajatabla.

Sé de más de uno o una que se van a preguntar por lo bajini:Mi madre,aun está ésta así?
Pues mira TÚ QUE SÍ!

Ver más
Mi padre fue un hombre bueno.Naturalmente fue muchas más cosas además de inteligente pero yo me voy a quedar  con esa faceta suya:La bondad.Y no es que el amor de hija mayor de siete hermanos me haya puesto una venda en los ojos,no.Mi padre,creyente,fue un santo que no llegará nunca a los altares pero que muchos de los que le conocimos bien sabemos de sus heroicidades y virtudes siempre calladas. Iba adecir que carecía de astucia pero no.La conocía,sabía de élla sólo que no quiso utilizarla y,siendo yo muy joven se lo eché en cara total para acabar siendo yo igual que él lo cual, a fin de cuentas,me enorgullece. Recuerdo que cuando murió,se le hizo el funeral como cristiano que era y al salir el féretro de la Seo-catedral y antes de llegar a la puerta,una mujer mayor,viejita,y desconocida para mí,rompió el respetuoso silencio para decir a voz en grito:ESO SÍ QUE ERA UN SANTO!. Claro,eso no tiene valor alguno y menos en el mundo de hoy en el que se bueno es sinónimo de tonto y ya con serlo te aseguras el NO TRIUNFO en un mundo de embaucadores. Cosas como el grito de esa señora sólo me pueden emocionar a mí que las valoro porque me remueven la tripa.Por sangre. Y todo a venido a colación porque son muchas las veces que lloro mi falta de astucia y casi que reniego de ser en el fondo demasiado ingénua aunque mi fachada engañe. No tengo astucia,no sé manejarme en ese mundo.Nunca supe.Soy ingénua tirando a lo que el citado mundo llama boba o idiota.Lo soy,de verdad.Y no lo digo yo.Me lo han repetido hasta la saciedad desde mi más cercano entorno.Y eso me hace sufrir de tal manera que hoy,ya veis que un poco tarde,he decidido hacerle frente a mi congoja. Soy ingénua,Y...? No domino la astucia? Y...? No me suelo entender con los astutos.Y...? Mi padre no fue un triunfador. Yo no he triunfado. Y...? La única deducción posible para vivir en paz es asumir que uno es a veces medio tonto.Y asumirlo de verdad significa no intentar cambiar un ápice para estar a la altura de. DE? Sí.De quién sea.Y llevar esta decisión a rajatabla.  Sé de más de uno o una que se van a preguntar por lo bajini:Mi madre,aun está ésta así? Pues mira TÚ QUE SÍ!


Primer  Anterior  2 a 3 de 3  Següent   Darrer  
Resposta  Missatge 2 de 3 del tema 
De: Fe Consuelo Enviat: 08/03/2016 02:43

Resposta  Missatge 3 de 3 del tema 
De: Sol Solgraficos Enviat: 17/03/2016 12:14


 
©2025 - Gabitos - Tots els drets reservats