Pàgina principal  |  Contacte  

Correu electrònic:

Contrasenya:

Inscriviu-vos ara!

Heu oblidat la vostra contrasenya?

Creaciones_Gabito
 
Novetats
  Afegeix-te ara
  Plafó de missatges 
  Galeria d’imatges 
 Arxius i documents 
 Enquestes i Tests 
  Llistat de Participants
 General 
 ENTREGA PREMIOS ASISTENCIA DIARIA 
 ❥❥¸.•`*´´¨ ASISTENCIA DIARIA¸.•`*´´¨❥❥¸ 
 OFRECIMIENTO Y PETICIONES FIRMAS 
 ESPACIO DISEÑO Y FIRMAS UTOPIA 
 ALEJANDRO FERNANDEZ VIDEOS 
 SECRETOS DE LA ABUELA] 
 POEMAS CANELA 
 REFLEXIONES 
 ✿*¨ ¨*✿ RETOS DE LA SEMANA ✿*¨ ¨*✿ 
 TODO SOBRE EL (PSP 7) Tubes imagenes etc 
 ALEJANDRO FERNANDEZ VIDEOSº*º*º 
 Recetas y secretos de la Abuela 
 DISEÑADORA SOLITA 
 Diseñadora 
 
 
  Eines
 
General: Es tener el valor de exponerse, de ser frágil,
Triar un altre plafó de missatges
Tema anterior  Tema següent
Resposta  Missatge 1 de 3 del tema 
De: SILA4141  (Missatge original) Enviat: 24/06/2016 18:44

Es tener el valor de exponerse, de ser frágil,

de gritar, de decir lo que sentimos... Ser

transparente es desnudarse el alma, es dejar caer

 las máscaras, bajar las armas, destruir las inmensas

 y pesadas paredes que nosotros insistimos tanto en

 construir… ¡Ser transparente es permitir que florezca toda nuestra dulzura!

Pero infelizmente, casi siempre, la mayoría de nosotros

 decide no tomar ese riesgo. Preferimos la dureza de

 la razón a la luminosidad que expondría toda la fragilidad

 humana. Preferimos el nudo en la garganta a las lágrimas

 que nacen de lo más profundo de nuestro ser...

 Preferimos perdernos en una búsqueda loca de

respuestas inmediatas a simplemente rendirnos y

admitir que no sabemos, que tenemos miedo.

No importa qué doloroso es tener que construir una

 máscara que nos distancie cada vez más, preferimos

 eso para mantener una imagen que nos de la sensación

 de protección... Así, vamos ahogándonos cada vez

más en palabras falsas, en actitudes falsas, en sentimientos falsos.

Con el pasar de los años, un vacío frío y oscuro nos

hace percibir que ya no sabemos dar ni pedir lo más

precioso que tenemos para compartir… dulzura,

comprensión… Sufrimos, nos sentimos solos,

inmensamente tristes y lloramos calladamente antes

 de dormir. Los latidos gritan dentro nuestro por

no tener el valor de mostrarnos a quienes más amamos.

Porque, equivocadamente, aprendimos que es mejor

atacar, acusar, criticar y juzgar, que simplemente

 decir: “estamos hiriéndonos… paremos por favor !

” Porque aprendimos que decir “eso es ser débil, es

 ser tonto,” es ser menos que el otro. Cuando,

realmente, si actuáramos con el corazón, podríamos evitar tanto dolor, tanto dolor.

  

Sugiero que nos permitamos explotar toda nuestra dulzura.

Que consigamos no atraer el lamento, no contener la

risa, no esconder tanto nuestro miedo y no querer parecer tan invencibles…

Que consigamos no intentar controlar tanto, competir tanto….

Que consigamos vivir dulcemente… sentir… AMAR.

Y que cada día sea todo corazón, mucho más

sentimiento, inundado de un amor transparente,

a pesar de todo el riesgo que eso significa.

  

DE LA WEB






Primer  Anterior  2 a 3 de 3  Següent   Darrer  
Resposta  Missatge 2 de 3 del tema 
De: Fe Consuelo Enviat: 25/06/2016 03:16

Resposta  Missatge 3 de 3 del tema 
De: lolilla52 Enviat: 26/06/2016 12:06


 
©2025 - Gabitos - Tots els drets reservats