Pàgina principal  |  Contacte  

Correu electrònic:

Contrasenya:

Inscriviu-vos ara!

Heu oblidat la vostra contrasenya?

EL RECUERDO DE MI SUEÑO
Per molts anys, Caroly57 !
 
Novetats
  Afegeix-te ara
  Plafó de missatges 
  Galeria d’imatges 
 Arxius i documents 
 Enquestes i Tests 
  Llistat de Participants
  
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 
  Eines
 
POESIAS: ❤️❤️ FEDERICO GARCÍA LORCA
Triar un altre plafó de missatges
Tema anterior  Tema següent
Resposta  Missatge 1 de 3 del tema 
De: Jeroa de Huétor  (Missatge original) Enviat: 06/06/2024 09:12
   
Puede ser una imagen de una persona

 Celebramos los 126 años del nacimiento de FEDERICO GARCÍA LORCA
uno de los más grandes poetas que, en palabras de Neruda,
 "hacía reír como nadie y que nos enlutó a todos por un siglo".
????
GACELA XII: DEL MERCADO MATUTINO

Por el arco de Elvira
quiero verte pasar
Para saber tu nombre
y ponerme a llorar.
¿Qué luna gris de las nueve
te desangró la mejilla?
¿Quién recoge tu semilla
de llamarada en la nieve?
¿Qué alfiler de cactus breve
asesina tu cristal?
Por el arco de Elvira
voy a verte pasar
para beber tus ojos
y ponerme a llorar.
¡Qué voz para mi castigo
levantas por el mercado!
¡Qué clavel enajenado
en los montones de trigo!
¡Qué lejos estoy contigo!
¡qué cerca cuando te vas!
Por el arco de Elvira
voy a verte pasar
para sufrir tus muslos
y ponerme a llorar.
    


Primer  Anterior  2 a 3 de 3  Següent   Darrer  
Resposta  Missatge 2 de 3 del tema 
De: Jeroa de Huétor Enviat: 06/06/2024 09:17

Enviado: 06/06/2024 09:55
     
 
Puede ser una imagen de una persona

 Celebramos los 126 años del nacimiento de FEDERICO GARCÍA LORCA
uno de los más grandes poetas que, en palabras de Neruda,
 "hacía reír como nadie y que nos enlutó a todos por un siglo".
????
GACELA XII: DEL MERCADO MATUTINO

Por el arco de Elvira
quiero verte pasar
Para saber tu nombre
y ponerme a llorar.
¿Qué luna gris de las nueve
te desangró la mejilla?
¿Quién recoge tu semilla
de llamarada en la nieve?
¿Qué alfiler de cactus breve
asesina tu cristal?
Por el arco de Elvira
voy a verte pasar
para beber tus ojos
y ponerme a llorar.
¡Qué voz para mi castigo
levantas por el mercado!
¡Qué clavel enajenado
en los montones de trigo!
¡Qué lejos estoy contigo!
¡qué cerca cuando te vas!
Por el arco de Elvira
voy a verte pasar
para sufrir tus muslos
y ponerme a llorar.
 
     

Resposta  Missatge 3 de 3 del tema 
De: Jeroa de Huétor Enviat: 14/06/2024 17:05


 
©2025 - Gabitos - Tots els drets reservats