Pàgina principal  |  Contacte  

Correu electrònic:

Contrasenya:

Inscriviu-vos ara!

Heu oblidat la vostra contrasenya?

Hablemos del Universo
 
Novetats
  Afegeix-te ara
  Plafó de missatges 
  Galeria d’imatges 
 Arxius i documents 
 Enquestes i Tests 
  Llistat de Participants
 General 
 Poesía 
 Videos 
 Quejas 
 Chistes 
 Memes 
 Reglas 
 Política 
 Ateísmo 
 Religión 
 El hogar 
 Preguntas 
 Ilusionistas ... 
 Reflexiones 
 Sugerencias 
 Fondos listos 
 Temas a preparar 
 Fondos animados 
 Interpreta Rolmen 
 Música de Rolmen 
 Canciones en MP3 
 Letras de canciones 
 Correos Electrónicos 
 Arte, ciencia y cultura 
 Imágenes para fondos 
  
 
 
  Eines
 
General: BUENAS NOCHES DESDE BENIDORM
Triar un altre plafó de missatges
Tema anterior  Tema següent
Resposta  Missatge 1 de 2 del tema 
De: piroski3  (Missatge original) Enviat: 24/03/2018 21:04

NO ERES MÍO, PERO TE QUIERO (Improvisación, melancolía)

NO ERES MÍO, 
PERO TE QUIERO


No eras mío, pero te quiero,
con mis lágrimas,
con todos mis recuerdos.
Te quiero.
Con este silencio absoluto,
donde brotan los pensamientos,
de tu infancia,
cuando solo eras
un bodoquito travieso,
jugando con los zapatos
y las calcetas de tu dueño.

No eras mío, pero te quiero,
ver de nuevo en el jardín,
ladrando a algún conejo
tan fuerte y feliz
como un niño pequeño.

No eras mío,
pero estoy llorando versos,
con los  ojos hinchados
esperando tu regreso,
estés donde estés.
Mi amigo, mi perro.


Cuando tengo mucho dolor 
no puedo escribir bien así que,
A Kiler, el  perro de mi hermano,
quien fue dado ayer en adopción por  
asuntos de fuerza mayor y a quien
todos estamos llorando 
como a un miembro
más de la familia, esta pequeña
improvisación.
Donde estés, ojalá te cuiden mucho 
y seas muy feliz mi amado Kiler.



Primer  Anterior  2 a 2 de 2  Següent   Darrer  
Resposta  Missatge 2 de 2 del tema 
De: JuanJ Enviat: 25/03/2018 00:07

Gracias Rosario por el poema , me gustò..
Tambièm me hiciste recordar mi època de joven cuando mi madre  tuvo que regalar mi perro porque nos mudamos a un apto donde el  condominio del edificio  no aceptaba perros .
El nuevo dueño de mi perro era un veterinario que me permitiò visitarlo a su  finca . Aproximadamente lo  visite como 5 veces hasta que entendì que no podia seguir haciendo  lo mismo
 y ya sabìa que lo cuidaban y lo alimentaban bien  ; ademàs  mi perro la ùltima vez que lo visitè me presentò  muy feliz a su novia , una hermosa perra de su misma raza .Pastor alemàn ;
 Comprendì que serìa el ultimo dia de visita . Han pasado como 50 años y de cuando en cuando recuerdo a Kincho,  al ùnico perro que tuve .. 
Feliz fin de semana amiga .. JJ







 
©2025 - Gabitos - Tots els drets reservats