Pàgina principal  |  Contacte  

Correu electrònic:

Contrasenya:

Inscriviu-vos ara!

Heu oblidat la vostra contrasenya?

Fraternalmente unidos
Per molts anys, Dominiccesar !
 
Novetats
  Afegeix-te ara
  Plafó de missatges 
  Galeria d’imatges 
 Arxius i documents 
 Enquestes i Tests 
  Llistat de Participants
 General 
 Normas de convivencia en el grupo-- 
 Lee la Biblia aquí! 
 Biblia en Power Point 
 Conoce tu Biblia 
 La Biblia en ocho versiones 
 Recursos Teológicos 
 Estudios biblicos 
 Reflexiones- Hernán 
 Selección de pasajes Bíblicos- por Hernán 
 Biografías de hombres de la Reforma protestante- Por Hernán 
 Arqueología Bíblica (por Ethel) 
 Reflexiones 
 Jaime Batista -Reflexiones 
 Tiempo devocional-Hector Spaccarotella 
 Mensajes de ánimo--Por Migdalia 
 Devocionales 
 Escritos de Patry 
 Escritos de Araceli 
 Mujer y familia- 
 Poemas y poesias 
 Música cristiana para disfrutar 
 Creaciones de Sra Sara 
 Fondos Araceli 
 Firmas hechas-Busca la tuya 
 Pide Firmas 
 Regala Gifs 
 Libros cristianos (por Ethel) 
 Panel de PPT 
 Amigos unidos-Macbelu 
 Entregas de Caroly 
 Regala Fondos 
 Texturas p/ Fondos 
 Separadores y barritas 
 Retira tu firma 
 Tutos 
 Tareas HTML 
 COMUNIDADES AMIGAS 
 
 
  Eines
 
General: Y DIOS NOS SITUO EN EL CAMINO...
Triar un altre plafó de missatges
Tema anterior  Tema següent
Resposta  Missatge 1 de 2 del tema 
De: Ximena777  (Missatge original) Enviat: 18/11/2010 07:14

 

 

Y DIOS NOS SITUÓ EN EL CAMINO

Yo te esperaba,
Pero no lograba verte.
Te quería, más no te sentía.
Estabas tan cerca de mí, pero a mis ojos los cubría una venda.
Te soñaba y te imaginaba, pero eres más de lo que pensaba.
Yo esperaba que vinieras como en un cuento,
más llegaste como una realidad asombrosa a llenar mi vida.
Yo era feliz, pero a mi corazón le faltaba un compañero para no sentirse solitario y cuando tú llegaste, mi corazón sonrío.
Cuando mis ojos se encontraron con el reflejo de tu mirada,
supe que era cierto, que sí te quería invadiendo mi vida.
Interrumpiste mi silencio con una grata conversación que hasta el día de hoy fluye como fuente de agua.
Iniciamos un camino junto y aún lo recorremos unidos cada día.
Somos una pareja que se complementa.
Un café con leche, un cielo colmado de estrellas,
el rocío que baña las flores cada mañana.
Me siento tan agradecida de que Dios bendijera mi vida.
Porque cuando cruzo tú ruta con la mía,
cuando el camino nos atravesó, fue para amarnos vida mía.
Somos un mutuo refugio y lo más importante es que de este amor el centro y testigo es nuestro Dios.
Porque en sus planes y propósitos hasta la muerte él nos unió.

Autora: Brendaliz Avilés

 

 

 

Fondo By Ximena777 04 - 17 - 09



Primer  Anterior  2 a 2 de 2  Següent   Darrer  
Resposta  Missatge 2 de 2 del tema 
De: mujervirtuosa8 Enviat: 18/11/2010 19:16
graciasporestaaquidamita1.jpg picture by ArteByDamita2009
 
Orkut Comentarios - Buenas Tardes



 
©2025 - Gabitos - Tots els drets reservats