Pàgina principal  |  Contacte  

Correu electrònic:

Contrasenya:

Inscriviu-vos ara!

Heu oblidat la vostra contrasenya?

Fraternalmente unidos
Per molts anys, Fruhling !
 
Novetats
  Afegeix-te ara
  Plafó de missatges 
  Galeria d’imatges 
 Arxius i documents 
 Enquestes i Tests 
  Llistat de Participants
 General 
 Normas de convivencia en el grupo-- 
 Lee la Biblia aquí! 
 Biblia en Power Point 
 Conoce tu Biblia 
 La Biblia en ocho versiones 
 Recursos Teológicos 
 Estudios biblicos 
 Reflexiones- Hernán 
 Selección de pasajes Bíblicos- por Hernán 
 Biografías de hombres de la Reforma protestante- Por Hernán 
 Arqueología Bíblica (por Ethel) 
 Reflexiones 
 Jaime Batista -Reflexiones 
 Tiempo devocional-Hector Spaccarotella 
 Mensajes de ánimo--Por Migdalia 
 Devocionales 
 Escritos de Patry 
 Escritos de Araceli 
 Mujer y familia- 
 Poemas y poesias 
 Música cristiana para disfrutar 
 Creaciones de Sra Sara 
 Fondos Araceli 
 Firmas hechas-Busca la tuya 
 Pide Firmas 
 Regala Gifs 
 Libros cristianos (por Ethel) 
 Panel de PPT 
 Amigos unidos-Macbelu 
 Entregas de Caroly 
 Regala Fondos 
 Texturas p/ Fondos 
 Separadores y barritas 
 Retira tu firma 
 Tutos 
 Tareas HTML 
 COMUNIDADES AMIGAS 
 
 
  Eines
 
General: SEGUN TEMPLETON...
Triar un altre plafó de missatges
Tema anterior  Tema següent
Resposta  Missatge 1 de 3 del tema 
De: Julianhgm  (Missatge original) Enviat: 03/10/2012 12:48
  Según Templeton, se hizo cristiano quince años atrás cuando descubrió que se hastiaba cada vez más de su estilo de vida con los empleados de deportes de los Toronto Globe. Después de una noche en un tugurio de mala fama, sintiéndose despreciable y mezquino, se fue a su cuarto y se arrodilló delante de su cama en la oscuridad. «De pronto», recordó más tarde, «fue como si una cobija negra me hubiera caído encima. Un sentido de culpabilidad dominó toda mi mente y cuerpo. Las únicas palabras que se me ocurrieron eran: "Señor,baja. Baja..."" y luego: Poco a poco, un peso comenzó a subir, un peso tan pesado como yo. Esto pasó a través de mis piernas, mi torso, mis brazos y hombros y se desprendió. Un calor inefable comenzó a recorrerme el cuerpo. Era como si una luz se prendiera en mi pecho y me limpiaba... Casi no me atrevía a respirar, temiendo alterar o terminar el momento. Y me oí susurrando con suavidad una vez tras otra: «Gracias Señor. Gracias, Gracias.Gracias». Más tarde, ya en la cama, yacía en silencio en medio de una radiante, sobrecogedora e irresistible felicidad. Lee Strobel

 

 



Primer  Anterior  2 a 3 de 3  Següent   Darrer  
Resposta  Missatge 2 de 3 del tema 
De: Dios es mi paz Enviat: 03/10/2012 15:03
Photobucket
 
Que grandioso es cuando el Señor da libertad del pecado y pone su paz, gracias Hernán, Araceli

Resposta  Missatge 3 de 3 del tema 
De: Lolis Navarrete Enviat: 18/11/2012 04:34
DIOS te ama
Lolis Navarrete



 
©2025 - Gabitos - Tots els drets reservats