Pàgina principal  |  Contacte  

Correu electrònic:

Contrasenya:

Inscriviu-vos ara!

Heu oblidat la vostra contrasenya?

LA DANZA EN EL CAMINO
 
Novetats
  Afegeix-te ara
  Plafó de missatges 
  Galeria d’imatges 
 Arxius i documents 
 Enquestes i Tests 
  Llistat de Participants
 General 
 IMAGENES 
 ♠♥♠ PRESENTATE ♠♥♠ 
 NORMAS DEL GRUPO 
 ♦♦HISTORIA Y ARTE♦♦ 
 ♦♦♦FONDOS♦♦♦ 
 ♥♥♥POEMAS♥♥♥ 
 ☻BIOGRAFÍAS☻ 
 PARTICIPAR EN ARMONIA 
 FIRMAS DE AMALY 
 ESTA ES MI TIERRA 
 +++PINTURA 
 ♣EL SEPTIMO ARTE♣ 
 
 
  Eines
 
General: EN BICICLETA CON DIOS
Triar un altre plafó de missatges
Tema anterior  Tema següent
Resposta  Missatge 1 de 4 del tema 
De: Belen890  (Missatge original) Enviat: 18/07/2018 07:41
EN BICICLETA CON DIOS.

Al principio veía a Dios como el que me observaba, como un juez que llevaba cuenta de lo que hacía mal, como para ver si  merecía el cielo o el infierno cuando muriera.    Era como un presidente, reconocía su foto cuando la veía, pero
 realmente no lo conocía.
 Pero luego reconocí a mi Poder Superior; parecía como si la  vida fuera un viaje en bicicleta, pero era una bici de dos,  y noté que Dios viajaba atrás y me ayudaba a pedalear.
 No sé cuando sucedió, no me di cuenta cuando fue, que Él   sugirió que cambiáramos lugares, lo que sí se es que mi  vida no ha sido la misma desde entonces.
 Mi vida con Dios es muy emocionante.     Cuando yo tenía el control, yo sabía a donde iba.    Era un tanto aburrido, pero predecible.  Era la distancia más  corta entre dos puntos.     Pero cuando Él tomó el liderazgo, Él conocía otros caminos,
 caminos diferentes, hermosos, por las montañas, a través de  lugares con paisajes, velocidades increíbles.   Lo único que podía hacer era sostenerme;
 aunque pareciera una locura, Él sólo me decía:  "¡Pedalea!"
Me preocupaba y ansiosamente le preguntaba,    "¿A dónde me llevas?"    Él sólo sonreía y no me contestaba, así que comencé a confiar en Él.
 Me olvidé de mi aburrida vida y comencé una aventura, y  cuando yo decía" estoy asustado",  Él se inclinaba un poco para atrás y tocaba mi mano.
 Él me llevó a conocer gente con dones, dones de sanidad y  aceptación, de gozo.
  Ellos me dieron esos dones para llevarlos en mi viaje;  nuestro viaje, de Dios y mío.
Y allá íbamos otra vez.  Él me dijo:   "Comparte estos dones, dalos a la gente, son sobrepeso,  mucho peso extra".     Y así lo hice... a la gente que conocimos, encontré que en el dar   yo recibía y mi carga era ligera.

 No confié mucho en Él al principio, en darle el control de mi vida.   Pensé que la echaría a perder, pero Él conocía cosas que yo no  sabía acerca de andar en bici... secretos.
 Él sabía como doblar para dar vueltas cerradas, brincar para   librar obstáculos llenos de piedras, inclusive volar  para evitar  horribles caminos.
 Y ahora estoy aprendiendo a callar y pedalear por los más  extraños lugares.
Estoy aprendiendo a disfrutar de la vista y de la suave brisa en   mi cara y sobre todo de la increíble y deliciosa  compañía de mi Dios.

 Y cuando estoy seguro que ya no puedo más, Él sólo sonríe y me dice:
   "¡Pedalea!"



Primer  Anterior  2 a 4 de 4  Següent   Darrer  
Resposta  Missatge 2 de 4 del tema 
De: Amaly Enviat: 18/07/2018 08:05
Resultado de imagen de Dios en bicicleta

Resposta  Missatge 3 de 4 del tema 
De: Amaly Enviat: 18/07/2018 08:22

Resposta  Missatge 4 de 4 del tema 
De: Amaly Enviat: 18/07/2018 15:47


Primer  Anterior  2 a 4 de 4  Següent   Darrer  
Tema anterior  Tema següent
 
©2025 - Gabitos - Tots els drets reservats