Pàgina principal  |  Contacte  

Correu electrònic:

Contrasenya:

Inscriviu-vos ara!

Heu oblidat la vostra contrasenya?

NUESTRO MUNDO
 
Novetats
  Afegeix-te ara
  Plafó de missatges 
  Galeria d’imatges 
 Arxius i documents 
 Enquestes i Tests 
  Llistat de Participants
 ☼General☼ 
 ☼Normas d Nuestro Mundo☼ 
 ☼Oremos☼ 
 ☼Nuestra Capilla☼ 
 ☼Cumpleaños☼ 
 ☼Reflexiones☼ 
 ☼Poesías y Poemas☼ 
 ☼A cocinar!!☼ 
 ☼Ofrecimientos de firmas☼ 
 ☼Retirar firmas☼ 
 ☼Grupos Amigos☼ 
 Rincón de Juanito (Sus Rutas Antiguas) 
 
 
  Eines
 
General: Recobrando la vida
Triar un altre plafó de missatges
Tema anterior  Tema següent
Resposta  Missatge 1 de 3 del tema 
De: Hermy  (Missatge original) Enviat: 17/06/2012 19:09

Recobrando la vida

La tristeza invade silenciosamente, paulatinamente, indoloramente, profundamente y cuando nos percatamos de ella estamos sumergidos en un desierto de amor, de amigos, de sueños, de proyectos, de ganas de vivir...

Cuando luchas contra ella parece que todo fuera contra ti, la soledad, la angustia, la culpa, los desamores, las ingratitudes y en especial las decepciones hacen mella en tu alma, que al cerrar los ojos deseas tanto no abrirlos más y sueñas con ello, como un dulce refugio para no seguir con tantos ¿por qué?

Y cuando te preguntas el ¿por qué? lloras inconsolablemente, porque estallas en un remolino de emociones, porque te sumerges en la indiferencia, porque evades la realidad y porque tus sentimientos no tienen validez para los demás y tan solo te clasifican con un término de depresión mayor.

Un segundo, en un minuto, en un momento de la vida, toda la oscuridad es iluminada esplendorosamente, toda la tristeza es esbozada en lágrimas de sí puedo, toda la soledad te hace ver que haz lastimado, toda la angustia te hace entender que amas, y toda la indiferencia te hace reflexionar que hay alguien que constante y sigilosamente ha estado a tu lado esperando que esa tormenta pase.

Cuando sientes eso te das cuenta de que estas viva, y de lo precioso de este don, que hay miles de motivos para vivir y más cuando los más simples ya no los puedes compartir o realizar, estás aterrizando nuevamente pero renovada, animada con el impulso de un cohete, aprovecha y llega allá donde tu esencia desea llegar.

Morir tiene diferentes caras, la más dolorosa es morir espiritualmente, es enajenarse, es perder el norte, es no hallarse ¿cuántas veces nos pasa esto? para mi fue la primera y es dolorosa en todo sentido, y se convierte en una lucha diaria para retomar un nuevo aliento no por los demás sino por ti misma a pesar de que tu motor sean tus hijos, tu familia, un amor...

Nunca estás solo, en la oscuridad simplemente ella no te permite ver todo lo hermoso que te rodea...



Primer  Anterior  2 a 3 de 3  Següent   Darrer  
Resposta  Missatge 2 de 3 del tema 
De: 3 1954 Enviat: 17/06/2012 20:47

Resposta  Missatge 3 de 3 del tema 
De: campitos0 Enviat: 18/06/2012 14:47
Morir tiene diferentes caras, la más dolorosa es morir espiritualmente, es enajenarse, es perder el norte, es no hallarse ¿cuántas veces nos pasa esto? para mi fue la primera y es dolorosa en todo sentido, y se convierte en una lucha diaria para retomar un nuevo aliento no por los demás sino por ti misma a pesar de que tu motor sean tus hijos, tu familia, un amor...

Nunca estás solo, en la oscuridad simplemente ella no te permite ver todo lo hermoso que te rodea...
voir l'image en taille réelle



 
©2025 - Gabitos - Tots els drets reservats