Pàgina principal  |  Contacte  

Correu electrònic:

Contrasenya:

Inscriviu-vos ara!

Heu oblidat la vostra contrasenya?

EL MARAVILLOSO MUNDO DE LOS GATOS
 
Novetats
  Afegeix-te ara
  Plafó de missatges 
  Galeria d’imatges 
 Arxius i documents 
 Enquestes i Tests 
  Llistat de Participants
 El Cielo de Los gatos 
 Historias de nuestros Gatos 
 PANEL GENERAL 
 FOTOS PARA AGREGAR 
 Dedicado a Los Gatitos que están en el Cielo - No Llores 
 SOLICITUD DE BILY - PERMISO PARA HACER ABANDONO DE HOGAR 
 EL DIVAN DE GATO NEGRO 
 GUIA DEL GATO 
 Descubriendo Tesoros (Blob de Karin) 
 Felinas Brujerias (de Carmen_Mooncat) 
 UNION PROGRESISTA GATUNA *U.P.G.* 
 AMISTAD SIN FRONTERAS 
 
 
  Eines
 
General: AMIGAS....
Triar un altre plafó de missatges
Tema anterior  Tema següent
Resposta  Missatge 1 de 49 del tema 
De: MAMIDEENZITA  (Missatge original) Enviat: 09/05/2011 14:42
Hoy al levantarme solo pude pedirle a Dios que me de fuerzas para poder arrancar, venir a trabajar y no descomponerme. No he casi comido, no he dormido mas que de a ratos desde el viernes y me siento enferma. Pero debo continuar.
 
No tengo palabras de agradecimiento por tanto cariño y apoyo que han brindado en este momento tan dificil en el que me siento en un vacio profundo donde delante de mis ojos solo hay muerte, dolor y la nada.
 
Se que todas estuvieron, están conmigo, o llamandome o estando este medio pendiente por Enzita y por mi...GRACIAS de corazón gracias. No se que hubiese hecho sin Uds..tal vez alguna locura, por momentos pense que se me volaba la cabeza. El sabado me la pase llamando a Enzita diciendole que baje de la terraza, no se donde dejo las cosas, no concibo esta realidad.
 
En medio del profundo dolor la certeza de la amistad sin fronteras, de sentir tanto calor y cariño, creanme que fueron el motor para intentar seguir adelante.
 
En medio del dolor este grupo maravilloso con gente maravillosa. No hubo mejor abrazo que sus lágrimas unidadas a las mias, hemos llorado juntas como otras tantas reido tambien.
 
En medio del dolor el budin de pan que me cocinó Dany...queriendo procesar el pan sin la leche el pobre...
 
En medio del dolor este amor que compartimos por estos seres maravillosos que son los gatos.
 
Me quedaré aqui, este grupo siempre fue mi alegria diaria, mi cable a tierra.
 
Por mas que he sacado con la cinta todos los pelos de Enzita de la ropa, he guardado sus juguetes, ella siempre estará, anoche cerraba mis ojos y solo veia sus ojos expresivos de Shrek que solia poner. Luego dormitaba, al desperatar otra vez la triste realidad de su ausencia.
 
Las fotos, los momentos..es la fin los unicos que nos queda cuando quienes amamos se han ido.
 
He decidido poner la portada que con tanto amor hizo Alty (Gaviota)..Ella como tantas de uds se enamorarn de Enza a primera vista..yo miraba en fotos para agregar cada pedacito de esa portada hermosa que le hizo..no es justo que la quite..y al fin se que Enzita siepre estará aqui, como todos los gatos que se han ido y que algun dia esuvieron aqui.
 
He leido algunos mensajes, los iré viendo durante el día. Hoy tengo dos compañeros trabajando en este piso..debo intentar guardar compostura.
 
Las quiero mucho.
 
Se cuanto aman a Enza..y sabemos que su partida dejó un vacio profundo.
 
Mi  vida no volverá jamas a ser la misma. Mi corazon está destrozado, no puedo evitar mis culpas..no puedo evitar pensar que Enzita hoy podria estar con nosotros.
 
Supongo que con el tiempo iré encontrando resignación. 
 
Por ayudarme a recoger los pedazos de mi  corzon para armarlo de nuevo..por todo
 
GRACIAS
 
Mili
 
 
 
 
 


Primer  Anterior  2 a 4 de 49  Següent   Darrer 
Resposta  Missatge 2 de 49 del tema 
De: Valle Enviat: 09/05/2011 16:40
Querida Mili:
 
Déjame que sea la primera que te diga, si no ha entrado otro al mismo tiempo, que estoy contigo y que no tienes que agradecer nada sino más bien, saber que estamos al pie del cañón por nuestros peluditos.
 
Quiero que sepas que Niña y el resto de todos los gatitos, en un post aparte y desde su partido político, han hecho un homenaje muy especial a la peludita que ahora descansa en paz.
 
Amiga mía, nunca debes sentirte culpable de nada de lo que hayas hecho por Encita y es verdad que hay que seguir el día a día, con el trabajo a cuesta en la oficina que es un pilar más para seguir adelante y recobrar fuerzas suficiente y sobre todo, en un día como hoy con dos compañeros trabajando en el mismo piso que tú, intentar en la medida de lo posible, guardar la compostura ya que tal vez ellos no entiendan o no son capaces de entender el significado de tener un animal de compañía en casa y que se acaba de ir para siempre.
 
Vaya, pobre pudin de pan sin leche... También pobre Dani que me imagino lo mal que le ha salido porque igualmente echa de menos a una cosita peludita que era un auténtico ser vivo y que era su fiel compañera hasta que tú llegabas a tu casa del trabajo.
 
Yo no sabría cómo reaccionar cuando Niña nos falte, no... Te lo juro de verdad pero de todas formas, al mismo tiempo, intentaré sacar fuerzas de donde sea. La pobrecilla ya no bebe el agua en la cocina y la pide de una forma muy graciosa: se sienta en su sillón y maulla. Es como que le gusta beber el agua con el bebedero algo elevado, no sé, parece que no pero es así.
 
Querida Mili, el Sábado, casi no me lo creía pero ayer y créeme de verdad, estaba el día muy raro, era como si faltase algo, no lograba entender ni explicarme el por qué todo tan raro... Se forma un nudo en la garganta y las muchas amigas que estamos aquí y que ya os conocíamos en el anterior grupo, nos hemos quedado hechas polvo.
 
Espero, querida amiga, que sigas adelante con fuerza de voluntad y quiero que sepas que ésta es tu casa y la de los peluditos, éste es nuestro cuartel particular en donde defenderemos a nuestros peluditos nos falten o no nos falten.
 
Te envío un abrazo enorme y ya sabes, aquí nos tienes a todas y aquí tienes a muchos ahijaditos tuyos.
 
Ánimo amiga.
 
Mil besotes y un abrazote de oso desde España.
 
Valle.

Resposta  Missatge 3 de 49 del tema 
De: MAREA Enviat: 09/05/2011 17:38
Besos y abrazos.
_MAREA_

Resposta  Missatge 4 de 49 del tema 
De: pumuki62 Enviat: 09/05/2011 18:45
amiga mili,
no tienes por que dar las gracias .para eso estamos ,hoy por ti y mañana por otra que lo necesite,.tu me consolastes a mi en su dia,no te conozco personalmente ,pero te tengo mucho ,cariño ,lo mismo que a mas personas del grupo,se por lo que estas pasando ,pero el tiempo te hace sentir menos dolor,nunca se olvida siempre estara en tu pensamiento ,es normal que te sientas culpable,pero hiciste todo por ella ,y a ella no le gustara verte triste ella te esperara alli donde este para volver a estar juntas.solo me queda decirte que animo y cuando necesites algo aqui estamos
besos y abrazos desde la distancia


Primer  Anterior  2 a 4 de 49  Següent   Darrer 
Tema anterior  Tema següent
 
©2025 - Gabitos - Tots els drets reservats